Табиғаттың қадір-қасиетін тереңінен түсінген дана халқымыз табиғаттың өзін ұлы ұстаз, тәлімі мол тәрбиешісі санап, күнделікті бала тәрбиесіне басты құрал ретінде пайдалана білген. Тіпті бала құрсақта жатқан кезінде-ақ ана мен оның құрсағындағы нәрестені мәпелеп, ренжітуге тыйым салынған. Өмірді көрген, көңіліне түйгені бар аналар өз келіндеріне Биік тауға қара, көңілің өседі, Көңілің өссе дүниеге келер нәресте кең пейілді болады. Жайқалған жасыл желекке, жайнаған гүлге қара, сәбиіңнің жүзі жарқын болады. Бұлақ көрсең көзін ашып жүр, балаң қайырымды болады деген өсиетті-өнегесін үнемі айтып отырған. Міне бүгінгі №34 ЖББОМ-те  өткен  сынып сағаттында  табиғатты аялау тақырыбында  пікір - талас болды.