Прощание со школой – это грустный праздник. В завершающем этот учебный год номере школьной газеты «Алау» опубликованы стихи на казахском и русском языках, посвященные последнему звонку, помещена статья главного редактора о прощании с детством.

 

 

 

Мектеп деген білім кені, жыр кені,

Мектеп деген ғылымның ең үлкені.

Мектеп деген тәрбиеші адамға.

Мектеп деген даналардың мекені.

 

Мектебім, алтын ұям, нұрың жарық,

Жайнаттың үмітімнің гүлін жарып.

Сүйкімді сенің күміс қоңырауың,

Тұрады құлағымда сыңғыр қағып.

 

Мектеп – үйім, ұстазым менің – ата - анам,

Сеннен өсіп, сеннен ғана нәр алам.

Саяң ыстық, сен мәуелі бәйтерек.

Тамырланып, сан тарапқа тараған.

 

Армысың сен алтын ұя мектебім,

Саған айтар жыр алғысым көп менің.

Жүректерге жаққан білім шырағын,

Мақтан етем сені мәңгі мектебім.

 

 

Последний звонок - это только начало,

 Для тех, кто уверен, что знает свой путь.

 И пусть ваше детство уже отзвучало,

 Вы можете в будущее свое заглянуть.

 

 Прозвучал последний звонок,

 Пролетело счастливое детство.

 Вы усвоили главный урок,

 Знания - это нужное средство.

 

 Мы желаем вам их копить,

 Постоянно приумножая.

 Уважать науку, любить,

 Легче жить тем, кто живет зная.