Тіл- тек 3 әріптен құралған жай сөз емес, өмірдің сыңдарынан өткен, ұлттың баға жетпес қазынасы, ақиқаттың анығы.

Конституциямыздың жетінші бабының бірінші тармағында Қазақстан Республикасындағы мемлекеттік тіл – қазақ тілі болып бекітілді. Тіл–тәуелсіздіктің тұғыры деп жатамыз.Қазақ елі тәуелсіздік алғалы ширек ғасырдан аса уақыт өтті.Осы тұста 29 жылда мемлекеттік тіліміздің деңгейі қандай болды? «Қазақстандықтардың қазақшасы қалай?» - деген сұрақтарға жауап беріп көрейін.

«Тіл туралы»  асыл заңымызда «Қазақстан халқын топтастырудың аса маңызды факторы болып табылатын мемлекеттік тілді меңгеру- Қазақстан Республикасының әрбір азаматының парызы» - делінген.Осы заңнын қажетті міндетін орындай алып жүрміз бе? Әрине, XXI ғасырда қазақ тілін дамыту көңілге кірбің ұялатады. Қазақ тілінің кәсіби шеңберінің өзі қолда барды қор қылып жүр. Көрер көзді өз назарына аудартатын көше жарнамаларында келеңсіз тенденцияға ұшырап отырғандарымыз тағы бар.  Тілге жеңіл,жүрекке жылы тиер сөздерді оңды- солды аударудың салдарынан, өз тілімізге өзіміз шұбатылып отыратын жағдайда қалдық.Бұл – көпке топырақ шашу емес. Алайда тәуелсіз еліміздің жас ұрпағы ретінде, жарқ еткен жарық жерімнің азаматшасы ретінде өз ойымды білдіруді жөн көрдім.

№ 102 мектеп-гимназиясы

11 «А» сынып оқушысы

Алтаева Инкар