Мына  жарық дөңгеленген кең дүниеге кiм келiп, кiм кетпеген. Әркiмнiң бұл шексiз әлемде өз жолы, өз тағдыры бар.  Нақақтан-нақақ жала жабылып, қуғын-сүргiнге ұшырап, зобалаң жылдардың үсiгiне шалынып, тағдырлары ойран болды. Не үшiн, кiм үшiн сол азаматтар жалындаған жасында қыршын кетiп, жарық дүниемен қоштасты?! Айдың, күннiң аманында қанша шаңырақ шарт сынып, керегелерi қирап, түндiктер қақ айрылып жел қуған қаңбаққа айналды. Алапат күш атаны баладан, ананы қызынан айырды. Сол жылдары орын алған Кеңестiк солақай саясаттың ызғары қазақтың талай зиялы қауымын баудай түсiрдi. Халқымыздың мыңдаған саналы боздақтарына жала жабылып, оларды адам айтқысыз аса ауыр қуғын-сүргiнге ұшыртып, зорлық-зомбылық жасап, өмiрлерiн қиды.  Олардың қандай қасiретке душар болып, алдына қойған мақсаттарын орындай алмай, қанаттары қайрылып, мына фәни дүниеден ерте кеткендерiн ойласақ, өкiнiш өзектi өртейдi. Олардың атын жаңғырту, есiмдерiн елге жеткiзу мына бiздердiң азаматтық парызымыз.

Қорыта келгенде,  репрессия зардабын тартқан, әрбір жазықсыз жандардың және  отбасыларының, туған туыстарының  жүрегінде сызат болып қалды. Бұл  күндері  халқымызда   осы  сияқты  жан  түршігерлік  оқиғаның  болмағанын,  егеменді  еліміздің  келешек  ұрпақтары  бақытты  өмір  сүргенін  қалар  едім.  

9 "Ә" сынып оқушысы  Қойшыбай Дильназ Айдосқызы 

Жетекшісі К.Т.Ахметжанова