Ахмет Байтұрсынов қазақ әдебиетінің дамуына үлкен үлес қосты, өз жазуы мен әдебиеті бар халық қана дербестікке үміткер бола алады деген өз идеясын  дәлелдеді. «Қырық мысал» және «Маса» жинақтары өте танымал болды  және оның ішіне  ең танымал мысалдары енді.  Жинақтар сәйкесінше 1909 және 1911 жылдары жарық көрді.  Сондай-ақ ол қазақ ауыз әдебиеті үлгілерін жинау және басып шығару бойынша үлкен жұмыстар атқарды.  1926 жылы бірден екі кітап шығарды – «Әдебиеттану "және "23 жоқтау".  

"Әдебиеттану" - Ахмет Байтұрсыновтың ерекше шығармасы. Бұл  оның қазақ әдебиетінің тарихын зерттеуге арналған алғашқы ғылыми зерттеу жұмысы болды. 

Байтұрсынұлы 1926 жылы "Түркі тілдеріндегі терминология туралы"атты әдеби еңбек жазды. Сондай-ақ оның авторлығымен қазақ балаларын ана тіліне оқытуға арналған көптеген құралдар мен оқулықтар жарық көрді. 1912 жылы «Оқу құралы», 1924 жылы  «Әліппе», «Жаңа әліппе»  (кейбір басылымдары  1926 жылдан 1928 жыл аралығында жарыққа шыққан), сонымен қатар  1926 жылы жарияланған  «Баяншы» әдістемелік  құралы жарыққа шыққан.